patrick en julien henry, domaine isle saint pierre

De enthousiastelingen.

De laatste keer dat ik bij Patrick en Julien was werd ik direct in de richting van de grote schuur geduwd. Ik moest iets zeer bijzonders zien. Een door hem samen met een ingenieursbureau ontworpen , en inmiddels in de viticultuurprijzen gevallen, eerste ter wereld snoeimachine. Met een aantal cameraatjes en en tiental automatische kniptangen uitgeruste tractor die zo over de te snoeien wijnranken kon rijden. Wat een lol en wat een trots en een raar gezicht, zeker in de Vleckse filosofie, zo’n als met een scheermes afgetopte wijngaard. Mechanisch, jazeker, maar het werkt zeker, en het lijkt wel of de persoonlijke lol van pappa Henry zich weerspiegelt in zijn wijnen. Elk jaar worden de Vin de Pays van dit domein beter. De enige reden dat er zo’n gekke tractor gebruikt kan worden is overigens dat het terrein zo plat als een hollandse polder is. Je zou er serieus schapen verwachten. De toer over het domein eindigt steevast aan de schitterende 300 meter brede Rhône, alwaar vroeger, in zijn grootvaders tijd, de schepen afmeerden om de vaten wijn in te laden. De oude verroeste takel staat er nog als ikoon van generaties inventiviteit.

Nu zijn ze weer bezig met een grote bar à vin, met terras in de zon aan de Rhône. De ideale plek om de beste rosé van de wereld (tot 6 euro) te drinken. Gelukkig is dit een rosé die na thuiskomst óók nog lekker is. Inslaan dus of handiger, kopen bij Vleck.